Yaşadıklarınızı Daha İyi Anlamanızı Sağlayarak Ufkunuzu Açacak 13 Şaşırtıcı Psikolojik Gerçek
Psikologlar ve araştırmacılar bahisler karşısında kesinlikle birbirimize çok benzer davrandığımızı söylüyorlar ve bunu yıllardır derinlemesine araştırıyorlar. ‘Yalnız değilim!’ İnsanlara bire bir söylettirdiği kanıtlanmış 13 manevi gerçeği ortaya koyuyoruz!
Kaynak:https://www.youtube.com/watch?v=PJc_i…
1. Bir B planımız olduğunda, A planımızın işe yarama olasılığı çok daha düşüktür! Pennsylvania Üniversitesi’ndeki bilim adamları, çalışmaya katılmak isteyen gönüllüler üzerinde, açık bir görev verildiğinde nasıl davrandıklarını ve nasıl performans gösterdiklerini inceleyen bir çalışma yürüttüler.
Araştırmanın sonuçlarına göre, yedek planı olan katılımcılar tek planı olanlara göre daha kötü performans gösterdi. Araştırmacılar bunun 1964 yılında Victor H. Vroom tarafından geliştirilen beklenti teorisinden kaynaklandığını düşünüyorlar. Kısacası biz aslında bir B planı yaparken, A planımızın çalışmama ihtimalini de düşünüyoruz ve bu da farkında olmadan birbirimize tutunmamıza neden oluyor. Bu nedenle, düşük performans göstererek istemeden B planında kalmayı seçiyoruz!
2. Esnediğimiz kişiyle kozmik bir bağ kurduğumuz için şanslıyız! İşte, evde, kafede, restoranda veya aklınıza gelebilecek başka herhangi bir yerde, yakınınızdan birinin ağzı açık esnediği anı hayal edin.
Yüzde 90 yorgun veya uykusuz olmasanız bile kendinizi esnerken de buluyorsunuz, değil mi? Esnemenin neden bulaşıcı olduğuna dair birçok farklı teori var, ancak bu teorilerin ortasında en yaygın olanı, esnemenin bir empati işareti olduğunu savunuyor. Başka bir deyişle, akrabamız olmayan bir kişinin esnediğini gördüğümüzde, hiç beklemediğimiz bir anda esneriz. Yeterince güçlüysek, bir anda birbirimize gülebilir, hatta sohbet bile edebiliriz… Çünkü aslında ortak bir noktada buluşuyoruz ve birbirimizle empati kuruyoruz!
3. Büyük, etkili bir olayı önemsemeyi seçmek yerine, büyük bir olaydan etkilenen tek bir kişiyi daha çok önemsiyor ve daha çok üzülüyoruz… Yine Pensilvanya’daki başka bir üniversitede araştırmacılar, insanların bir etkinliğe ne kadar bağışta bulunduğunu ölçen bir çalışma yürüttüler. yardım gerektiren olay.
İlk set kaldırımda aç, çömelmiş, ağlayan bir kız olarak gösterildi. İkinci kümeye bir yılda kaç kişinin açlık sorunu nedeniyle öldüğünü gösteren istatistikler sunuldu ve açıklandı. Üçüncü grup her iki durumda da tanımlanmıştır. Tüm dünyayı etkileyen açlık sorununun istatistiklerini gösteren küme en az bağışı yaptı. Onun ardından her iki vakayı da izleyen ve öğrenen grup belli ki bağışta bulundu. Ancak bağışların çoğu, yalnızca küçük kızın görüntüsünü izleyen katılımcılardan geldi. Psikologlar bunun, bir olaya tepki verme olasılığımızın daha yüksek olduğunu düşündüğümüzde ona daha fazla önem verdiğimizi kanıtladığını söylüyor.
4. Bir olayın veya rastgele bir şeyin başlangıcını ve sonunu çok daha kolay hatırlıyoruz. Örneğin, alışverişe çıktığınız ve markete gittiğinizde ne alacağınızı unuttuğunuz zamanları düşünün.
Bu muhtemelen oraya varmadan önce birçok şeyi yapmanız gerektiğinde ve sonra yapacak işleriniz olduğunda başınıza gelir. Çünkü sıralama yaparken hangisinden başlayıp hangisinden tamamen bitireceğinizi çok daha fazla düşünürsünüz. Yani bu bir dikkat sorunu değil. Günün karmaşasında sadece ilk ve son şeylere odaklanmak bizim için daha etkili ve kolay…
5. Olumsuz şeylere olumlu olanlardan daha fazla önem veririz… Araştırmacılar tarafından kanıtlanmış bir şey var ki, o da insanların bardağın dolu tarafından bakmaktansa olumsuz önyargılara odaklanmaya daha yatkın olduklarını söylüyor….
Bunu söylemeye gerek var mı bilemiyoruz ama bu çok gereksiz bir şey ve hepimizin bu bahis konusunda kendimizi eğitmemiz gerekiyor. Neden ruh halimizi düşürüp bizi üzen şeylere odaklanmalıyız? Her zaman kötü hakkında daha fazla düşünme kavramı kulağa ne kadar saçma gelse de, psikologlar ve araştırmacılar genel olarak insanların bir olumsuz şeyi değiş tokuş etmek için en az beş olumlu şey aradıklarını söylüyorlar….
6. Yemeği başkası yaptıysa bize daha lezzetli geliyor! Araştırmalara göre, başkaları kendi yemeklerinin aynısını pişirse bile birçok insan kendisininkinin daha lezzetli olduğunu düşünüyor.
Hepimiz aynı şeyi yapabilsek de, “Burada yemek bir başka güzel şey” vb. Bu konuda yapılan araştırmalara göre bunun nedeni, yemeği pişirdiğiniz sürenin sizi yorması ve hazır olduğunda yemeğin sizi heyecanlandıracak bir şey olmaktan çıkmasıdır.
7. Kötü bir şey olacaksa, gergin olup kendimizi tüketmek yerine doğrudan söylenmesini isteriz. Örneğin ikonik “Konuşmalıyız” sözü… Bu sözü hepiniz en az bir kez duymuşsunuzdur ve duyar duymaz mideniz bulanır.
Az önce bahsettiğimiz olumsuz şeylere odaklanma eğilimi sayesinde “Konuşmamız lazım” cümlesi aklımıza yeterince gelmiyor. Aksine milyonlarca korkunç olasılığı düşünmeye başlar ve kendimizi sıkarız. Eminiz ki aramızda sevgilisi böyle bir açıklama yaptığı için “ben bununla uğraşamam” diye direkt ayrılmayı seçen arkadaşlar vardır! Psikologlar tarafından yapılan araştırmalar, zihinlerimizin daha doğrudan batırmaya odaklanmayı sevdiği için, anonimlikten hoşlanmadığımızı ve bir şey hakkında konuşulması gerekiyorsa hızlı bir şekilde bahse girmek istediğimizi gösteriyor.
8. Bebekleri ve çocukları yanaklarından öpmek istememizin ya da bir köpek yavrusunu sevmekten kendimizi alamamamızın bir nedeni var. Buna psikolojide sempatik saldırganlık denir ve bu doğal bir tepkidir.
Frontiers in Behavioral Neuroscience dergisinde yayınlanan bir makaleye göre “sevimli saldırganlık” denilen şey, bir bebek ya da köpek gördüğümüzde içimizden taşan olumlu duyguların bir düzeyde saldırganlık tarafından bastırılmasıdır. Ağır duygumuz olumlu olsa da her şeyin fazlası boşa gidiyor. Bu nedenle hem olumlu hem de olumsuz diyebileceğimiz duygular birbirini dengeler. Bu sayede çok fazla şeker olduğu için ezmek istediğimiz şeylere karşı daha nazik ve tedbirli olabiliriz.
9. Farkında olmasak da aslında inanmak istediğimiz şeye inanırız. Onay yanlılığı, kendi görüşlerimizi veya varsayımlarımızı doğrulayan bilgilere, kişilere veya görüşlere daha yatkın olma ve bunları vurgulama eğilimimize verilen addır.
Örneğin, tam da hepimizin içinde var olan bu doğrulama yanlılığı nedeniyle, açık siyasi görüşlerin kuralsız en iyisi olduğunu iddia ediyor ve bazı haber kanallarını diğerlerinden daha çok tercih ediyor ve tavsiye ediyoruz. Halihazırda inandığımız şeylerle aynı fikirde olan görüş ve fikirlere sahip bireylere yaklaşarak, kendi inançlarımızı güçlendiririz.
10. Lisede dinlediğimiz müzik türü ne olursa olsun, en çok bu tür müzikleri sevmeye programlandık! Lise yıllarınızı, daha doğrusu gençlik yıllarınızı düşünün.
O zamanlarda yaşadığımız her duygu ve anın inanılmaz bir değeri var gibi geliyor bize. Doğal olarak buna müzik dinlerken hissettikleriniz ve yaşadıklarınız da dahildir! Araştırmalara göre gençliğimizde dinlediğimiz müzikle yetişkinken kuramadığımız bağlar kuruyoruz. Bu yüzden o zamanlar dinlediğimiz müzik türü her zaman favorimiz olmaya devam ediyor!
11. Beynimizin boşlukları doldurma özelliği vardır ama gerçek bunu her zaman yapamaz.
Anılarımız, hatırlayabildiğimiz ve yüzde yüz gerçeği yansıtan görüntülerden ziyade, ortaya koyduğumuz birbirinden kopuk birkaç manzaradan oluşuyor. Yani bir anıyı çok uygun bir şekilde hatırladığımızı düşünsek bile aslında onu eksik, yani kısmen yanlış hatırlıyoruz. Örneğin bulaşık makinesini evden çıkmadan çalıştırdığınıza inanabilirsiniz. Evden hızlı bir şekilde çıktıysanız, bunun beyninizin size oynadığı bir oyun olması daha olasıdır!
12. Bir kişiden beklentilerimizin yüksek olduğunu söylersek, o kişinin beklentilerimizi karşılama oranı çok daha yüksektir!
Beklenti etkisi olarak da adlandırılan Pygmalion etkisi, yüksek beklentilerin performansın artmasına yol açtığına inanan manevi bir olgudur. 1960’lardan kalma ünlü bir çalışmada, araştırmacılar öğretmenlere birçok öğrencinin daha yüksek IQ’ya sahip olduğunu söyledi. Daha sonra öğretmenlerin bu öğrencilerden beklentilerinin daha yüksek olduğunun kolaylıkla anlaşıldığını gözlemlemişlerdir. Bunun farkına varan öğrenciler, daha çok çabalamaya ve gerçekten iyi olmaya özen gösterdiler. Yani birinin bir şeye daha uygun olmasını istiyorsanız önce ona inanmalısınız.
13. Beynimiz uzun sürelerin değerli olduğuna inanmaz.
Elinizde çok değerli bir iş veya kesinlikle halletmeniz gereken bir şey olabilir. Bitirmek için birkaç haftanız veya ayınız varsa, beyniniz onu öncelikler listesine almayı tercih etmez. Bu gibi durumlarda, göstermemiz gereken gerçek çabayı ve zamanı dahil etmiyoruz bile. Yapılması gereken kolay işleri, daha uzun zamanımız olduğunu düşündüğümüzden daha kısa sürede tamamlamayı seçiyoruz…
